قابل کاهل

الهى گریه، زبان کودک بى زبان است.

آنچه خواهد از گریه تحصیل مى کند.

از کودکى راه کسب را به ما یاد داده اى!

قابل کاهل را از کامل مکمّل چه حاصل؟!

قابل کاهل

الهى گریه، زبان کودک بى زبان است.

آنچه خواهد از گریه تحصیل مى کند.

از کودکى راه کسب را به ما یاد داده اى!

قابل کاهل را از کامل مکمّل چه حاصل؟!

رشته ام گم شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

رشته ام گم شده است

همه جا را گشتم

حین ان قلت درس

در تکاپوی بحث

هیچ جا نیست که نیست

فاضلی می گوید:« فقه پرچم دار است

مجتهد باید شد

بعد از آن، هر علمی

مرکبی رهوار است.»

دیگری می گوید:«فلسفه باید خواند

علم عقلی امروز، گویشی پربار است

گرمی بازار است.»

آن یکی می گوید:«علم تفسیر، اساس کار است.»

دغدغه در همه جا بسیار است!

در دلم می گویم:« علم، تولید همی خواهم کرد

معرفت، نشر همی خواهم داد

پسر تزریقی همسایه

مشورت خواهم داد

شبهه های مدفون در اذهان

همه را خواهم شست

باکتری های فساد ایمان

همه را خواهم کشت!»

چه کنم اما من، رشته ام گم شده است

همه جا را گشتم

مرکز مشاوره

بولتن موسسه

هیچ جا نیست که نیست!

در صفوف شهریه، دوستی با لبخند

زیر لب می گوید: « رشته تخصصی سیری چند؟

عمر من روحش شاد!

همه اش مشغله بود

گرچه بین نظرات

اندکی فاصله بود

گل عمرم اما

حد این فاصله بود

ذوق من روحش شاد!

ذوق سرشاری بود

مرغ جوالی بود

لیک از حیرانی

بغض کرد و پژمرد.»

اردیبهشت هشتاد وهفت

رشته ام گم شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

رشته ام گم شده است

همه جا را گشتم

حین ان قلت درس

در تکاپوی بحث

هیچ جا نیست که نیست

فاضلی می گوید:« فقه پرچم دار است

مجتهد باید شد

بعد از آن، هر علمی

مرکبی رهوار است.»

دیگری می گوید:«فلسفه باید خواند

علم عقلی امروز، گویشی پربار است

گرمی بازار است.»

آن یکی می گوید:«علم تفسیر، اساس کار است.»

دغدغه در همه جا بسیار است!

در دلم می گویم:« علم، تولید همی خواهم کرد

معرفت، نشر همی خواهم داد

پسر تزریقی همسایه

مشورت خواهم داد

شبهه های مدفون در اذهان

همه را خواهم شست

باکتری های فساد ایمان

همه را خواهم کشت!»

چه کنم اما من، رشته ام گم شده است

همه جا را گشتم

مرکز مشاوره

بولتن موسسه

هیچ جا نیست که نیست!

در صفوف شهریه، دوستی با لبخند

زیر لب می گوید: « رشته تخصصی سیری چند؟

عمر من روحش شاد!

همه اش مشغله بود

گرچه بین نظرات

اندکی فاصله بود

گل عمرم اما

حد این فاصله بود

ذوق من روحش شاد!

ذوق سرشاری بود

مرغ جوالی بود

لیک از حیرانی

بغض کرد و پژمرد.»

اردیبهشت هشتاد وهفت