حال دوران

لإمامُ علیٌّ علیه السلام :

الدهرُ یَومانِ :

فیَومٌ لَکَ و یَومٌ علَیکَ ، فإذا کانَ لکَ فلا تَبطَرْ ، و إذا کانَ عَلیکَ فلا تَحزَنْ ، فَبِکِلَیهِما سَتُختَبَرُ

روزگار دو روز است ؛ روزى به کام تو و روزى به زیان تو . چون به کام تو بود، سرمست مشو و چون به زیان تو بود، غمناک مباش ؛ زیرا هر دو مایه آزمایش توست

 .
میزان الحکمه جلد 4 ص142

یوسف گم‌گشته باز‌آید به کنعان، غم مخور              کلبه‌ی احزان، شود روزی گلستان، غم مخور

این دل غم دیده، حالش به شود، دل بدمکن            وین سر شوریده، بازآید به سامان، غم مخور

گر بهار عمر باشد، باز بر تخت چمن                     چترگل درسرکشی ای مرغ خوشخوان،غم مخور

دور گردون، گر دو روزی بر مراد ما نرفت                    دائما یکسان نباشد حال دوران، غم مخور

هان! مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب          باشد اندر پرده بازی‌های پنهان، غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند                    چون تو را نوح است کشتی‌بان،زطوفان غم مخور

در بیابان، گر به شوق کعبه خواهی زد قدم             سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان، غم مخور

گرچه منزل بس خطرناک است ومقصد بس بعید     هیچ راهی نیست کآن را نیست پایان، غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب                       جمله می‌داند خدای حال گردان، غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار                  تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور