کریستف کلمب جنایتکار را بیشتر بشناسیم(گوشه ای از جنایات اروپاییان متمدن!!)

نگاهی به جنایات تکان دهنده اروپایی ها علیه تاینوها

از زنده سوزاندن تا بریدن سر کودکان؛

نگاهی به جنایات تکان‌دهنده اروپایی‌ها علیه تاینوها

آتش زدن، قطعه قطعه کردن، فرستادن سگ‌های شکاری به دنبال تاینوها و تکه تکه کردن آن‌ها، آویزان کردن و زنده سوزاندن، بریدن سر کودکان و تجاوز به زنان تنها بخشی از جنایات تازه واردان اروپایی علیه بومیان امریکای جنوبی بوده است.

جبهه جهانی مستضعفین - تاکنون مطالب بسیاری در رابطه با جنایات کشورهای استعمارگر در مناطق مستعمره شنیده و خوانده‌ایم. در این مقاله به نسل‌کشی تاینوها توسط اسپانیایی‌ها می‌پردازیم.

تاینو‌ها ساکنان بومی شمال کارائیب واقع در آمریکای جنوبی بودند. این مناطق امروزه با کشورهای کوبا، جامائیکا، دومینیکن، پورتو ریکو، هائیتی، باهاماس و ... شناخته می‌شوند. تاینوها بین سال‌های ۱۴۹۲ – ۱۵۱۸ توسط اسپانیایی‌ها قتل عام شدند.

بنابر شواهد موجود در طی این سال‌ها شیوع بیماری و نسل‌کشی بیش از ۳ میلیون نفر از جمعیت سه و نیم میلیونی تاینوها را از میان برد؛ یعنی بیش از 85 درصد تاینوها. در سال ۱۵۱۸، هنگامی که آبله در میان این قوم شیوع پیدا کرد، بیشتر جمعیت آنان نابود شده بودند.

^{بازسازی روستای تاینوها}

تاریخ استعمار بومیان تاینو

در سال ۱۴۹۲، کریستف کلمب با هزینه اهدایی توسط ملکه اسپانیا مأمور شد تا مسیر دریایی کوتاهی برای رسیدن به هندوستان پیدا کند. اما کلمب، با کج کردن مسیر خود، عصری را رقم زد که به نابودی تمدن بومیان آمریکا منجر شد.

او از قضا جایی به خشکی رسید که کارائیب نام داشت و مردمی خونگرم و آرام به نام تاینوها در آنجا می‌زیستند. اما دلایل بسیاری باعث شد کلمب و مردانش آن‌ها را غارت کرده و دست به کشتار زنان و مردان و کودکانشان بزنند.

کریستف کلمب که تصور می‌کرد به هندوستان پای گذاشته است، در دفترچه خاطرات خود عنوان داشت مردمی که به اشتباه هندی می‌خواندشان، می‌توانند برای بردگی به اروپا برده شوند. بنابراین سه کشتی از تاینوهای به اسارت گرفت شده به اروپا بازگشت تا اسیران را به عنوان برده به فروش برساند.

کلمب، دو نکته را در مورد تاینو‌ها متوجه شده بود:
۱. پوشش آن‌ها از طلا بود،
۲. پیشرفته‌ترین ابزار جنگی آن‌ها نیزه بود.

وی پس از این کشف، در دفتر خاطرات خود نوشت: تنها با ۵۰ نفر می‌توانیم همه آن‌ها را رام کرده و به هر چه می‌خواهیم تبدیل کنیم.

نابود کردن تاینو‌ها به شیوه‌های مختلف

کلمب، لاتاینا (سرزمین تاینوها) را تبدیل به جهنمی برای بومیان آن منطقه کرد. مجازات‌های بسیار سنگینی برای آن دسته از تاینوهایی که از قوانین اسپانیایی تخطی می‌کردند در نظر گرفته شده بود، از جمله:
- آتش زدن
- قطعه قطعه کردن
- فرستادن سگ‌های شکاری به دنبال تاینوها و تکه تکه کردن آن‌ها
- آویزان کردن و زنده سوزاندن آن‌ها به یاد مسیح و دوازده حواری او
- اگر یک تاینو یک اسپانیایی را می‌کشت، اسپانیایی‌ها در عوض ۱۰۰ تاینو را قتل‌عام می‌کردند.

بریدن سر کودکان و تجاوز به زنان
اسپانیایی‌ها به کودکان و زنان تاینو هم رحم نمی‌کردند. آن‌ها بچه‌ها را به صخره‌ها می‌کوبیدند یا درون رودخانه می‌انداختند. و یا به عنوان تمرین سر آن‌ها را از بدن جدا می‌کردند.

آنها به زنان تجاوز کرده و سفلیس (نوعی بیماری جنسی) را با خود به اروپا بردند. اسپانیایی‌ها حتی به همسر یکی از پادشاهان تاینو نیز تجاوز کردند.

اسپانیایی‌ها با حیوانات خود مهربان‌تر بودند تا تاینوها. آن‌ها هزاران هزار تاینو را کشتند. حتی کسانی که برایشان غذا و هدایا آورده بودند.

حتی کسانی که با آغوش گشوده و مهربانانه، از میهمانان جدید خود پذیرایی کرده بودند.

^{رئیس آگویبانا در حال خوش آمدگویی به خوان پونس دلئون}

سرنوشت اندک تاینوهای باقی‌مانده

پس از کشتارهای خونین، اسپانیایی‌ها، تاینوهای باقیمانده را بین خود تقسیم کردند تا به آن‌ها مذهب مسیحیت را بیاموزند که برای مردان عبارت بود از کار در معادن و برای زنان کار سخت و طاقت‌فرسا بر روی زمین‌ها.

غذا چنان کم بود که کودکان از گرسنگی جان می‌دادند.

کلمب از تاینوهای بالای ۱۳ سال مقدار زیادی طلا طلب می‌کرد، و دستان کسانی که قادر به پرداخت این میزان مالیات نبودند را قطع می‌کرد.

این کشتارها و جنایات آنقدر ادامه پیدا کرد که دیگر تاینو‌های زیادی برای کار وجود نداشتند. در این زمان اسپانیایی‌ها مجبور شدند، برده‌های سیاهپوست را جایگزین آن‌ها کردند.


پورتو ریکو
کریستف کلمب در سال ۱۴۹۳ در سفر خود به پورتوریکو پای گذاشت. در آن زمان تاینوها در این منطقه ساکن بوده و آن را "بوریکن" به معنای سرزمین لرد بزرگ می‌خواندند اما کلمب آن را به یاد یحیای تعمید دهنده به سن خوان تغییر نام داد. بر اساس شواهد به دست آمده از تاریخ پیش‌کلمبی، جمعیت این جزیره حدود ۳۰ هزار نفر در سال ۱۵۰۸ برآورد شده است.

یکی از مردان خوان پوس دلئون از فرماندهان تحت نظر کلمب، شایعاتی در مورد ثروت تاینوهای پورتو ریکو شنیده بود. اختلافات آغاز شد و تازه‌واردان شروع به سرکوب و مطیع کردن بومیان جزیره کردند.

در طول یک سال، پونس دولئون، تاینوها را مطیع خود ساخته و کنترل اکثریت منطقه را بدست گرفت. در آن زمان، آن جزیره مجددا تغییر نام داده و به پورتو ریکو به معنای "نقطه ثروتمند" تغییر نام یافت.

^{نقشه پورتوریکو در سال 1639}

تاینوها در ابتدا در معادن طلا کار می‌کردند. در سال ۱۵۱۱، مقامات این جزیره بابت بدرفتاری با تاینوها و اقدامات غیر انسانی، از سوی کلیسای کاتولیک اخطاری دریافت کردند؛ اما همچنان نرخ مرگ و میر بر اثر کارهای سخت و طاقت فرسا و بردگی و بیماری و سوءتغذیه بالا بود.

فشارهای سفیدپوستان اروپایی منجر به نابودی فرهنگ و ریشه تاینوها شد؛ تا جایی که امروزه، گروه‌های بازمانده با تشکیل موسسات و کنفدراسیون‌ها سعی در احیای فرهنگ خود دارند.

در این موسسات فرهنگ تاینو و حتی خط و نوشتار این قبیله تدریس می‌شود. دست‌نوشته‌های تاریخی که از تاینوها به‌دست آمده نشان دهنده این است که تاینو‌ها در آن زمان با خط اسپانیایی مطالب خود را نگارش می‌کردند و خبری از خط و نگارش پیش‌کلمبی نبود. بنابراین آموزش خط تاینو به بازماندگان آن‌ها اهمیت زیادی یافت.

بعد از گذشت سال‌ها از نسل کشی و جنایات تاریخی اروپایی‌ها در قاره امریکا علیه بومیان و سرخ پوستان، تلاش گروه های مختلف برای بازسازی و احیای فرهنگ این مردم همچنان ادامه داشته و افراد و گروه های زیادی در حمایت از سرخ پوستان برخاسته‌اند.

منابع:
http://abagond.wordpress.com/۲۰۱۳/۰۹/۲۰/the-taino-genocide/
http://www.danielnpaul.com/ChristopherColumbus.html

http://www.yale.edu/gsp/colonial/puerto-rico

برگرفته از http://mwfpress.com/vdcdsz0f.yt0s56a22y.html